Bir zamanlar Adana'da gece eğlencesinden dönenlerin veya karnı acıkan işçilerin "ayaküstü" atıştırdığı, en ucuz sakatat ürünü olan Şırdan, 2025 yılı itibarıyla "lüks tüketim" sınıfına girdi.
Eskiden "tanesi 5 lira, 10 lira" diye satılan ve oturulduğunda en az 3-4 tane yenen bu lezzet, artan maliyetler ve hammadde sıkıntısı nedeniyle artık tane hesabı değil, "bütçe hesabı" yapılarak yeniyor.
Adana Kasaplar Odası ve sakatat toptancılarından alınan bilgilere göre, fiyat artışının arkasında üç temel neden var:
Kesim Azaldı: Et fiyatlarındaki dengesizlik nedeniyle besicilerin hayvan kesimini azaltması, sakatat arzını düşürdü. Her koyundan sadece bir tane şırdan çıkması, ürünü "karaborsa"ya düşürdü.
Sosyal Medya Etkisi: Şırdan'ın sosyal medyada fenomen olması ve şehir dışından gelen turistlerin yoğun ilgisi, talebi patlattı. "Turist nasıl olsa bu parayı verir" mantığı, fiyatları yukarı çekti.
Maliyetler: Pirinç, baharat ve pişirme maliyetlerindeki (tüp/gaz) artış, tezgahtaki etiketi doğrudan etkiledi.
Gelinen noktada Adana sokaklarında bir adet Şırdan'ın fiyatı, ortalama bir lokantadaki tavuk döner veya tabldot yemek fiyatını yakaladı, hatta geçti. Vatandaşlar, "Eskiden cebimizdeki bozuklukla 3 tane yerdik, şimdi bir tane yemek için maaşın yatmasını bekliyoruz" diyerek duruma isyan ediyor.
Şırdan'ın "Sosyete Yemeği"ne dönüşmesi, Adana'nın sokak kültürünü de tehdit ediyor. Tablacıların önündeki o samimi kalabalık, yerini "fiyat sorup uzaklaşan" insanlara bırakıyor. Esnaf ise, "Biz de zam yapmak istemiyoruz ama çiğ şırdanı bulamıyoruz, bulduğumuz da ateş pahası" diyerek kendini savunuyor.
Görünen o ki; Adanalı artık kendi milli yemeğine uzaktan bakmak, bu lezzeti ise sadece şehre gelen turistlere bırakmak zorunda kalıyor.