Gastronomi turizmi ve festivallerle dünyaya açılmaya çalışan Adana, misafirlerini 1990'lardan kalma, köhne ve güvenlik sorunlarıyla anılan bir otogarda karşılıyor. Tuvaletlerin hijyen durumundan, çatısından su sızan peronlarına kadar 'dökülen' Adana Merkez Otogarı, hukuki süreçlerin ve yetki tartışmalarının gölgesinde çürümeye terk edilmiş durumda. Vatandaş soruyor: 

Bir şehrin vizyonunu gösteren ilk yer havalimanı ve otogarıdır. Ancak 2 milyonu aşkın nüfusa sahip, sanayi ve tarım devi Adana; modern şehircilik anlayışından tamamen uzak, estetikten yoksun ve ihtiyaca cevap veremeyen bir otogar kompleksiyle hizmet vermeye çalışıyor.

Yıllardır "Taşınacak", "Yerinde Yenilenecek" veya "Modernize Edilecek" vaatleriyle gündeme gelen ancak bir arpa boyu yol alınamayan Merkez Otogar, şehrin kanayan yarası olmaya devam ediyor.

Vitrindeki Leke: "Karanlık ve Tekinsiz"

Otogarın mevcut fiziki durumu, şehre gelen üniversite öğrencileri ve yerli turistler için "korkutucu" bir ilk izlenim yaratıyor.

Bakımsızlık: Dökülen sıvalar, paslanmış demirler ve yetersiz aydınlatma, kompleksi bir ulaşım merkezinden çok terk edilmiş bir sanayi yapısına benzetiyor.

Güvenlik Zafiyeti: Özellikle gece saatlerinde, otogar çevresindeki denetimsizlik ve karmaşa, yolcuları tedirgin ediyor. Aileler, yolcularını bırakıp kaçar gibi uzaklaşıyor.

Hijyen Alarmı: Ortak kullanım alanları, mescitler ve tuvaletler; modern hijyen standartlarının çok altında. Bu durum, "Lezzet Şehri" iddiasındaki bir kentin imajıyla taban tabana zıt bir görüntü oluşturuyor.

"Makyaj" Değil, Vizyon Lazım

Geçmiş dönemlerde yapılan ufak tefek tadilatlar ve boya badana işlemleri, binanın yapısal ve fonksiyonel ömrünü tamamladığı gerçeğini değiştirmiyor. Adana kamuoyu, geçici çözümler yerine "Havalimanı Konseptinde" yeni bir proje bekliyor.

Beklenen "Adana Ana Transfer Merkezi"nin özellikleri şöyle sıralanıyor:

Tam Entegrasyon: Metro istasyonu ile doğrudan bağlantılı, yolcunun bavuluyla yağmur görmeden aktarma yapabileceği bir sistem.

Sosyal Donatı: Yolcuların ve karşılayıcıların vakit geçirebileceği temiz kafeler, restoranlar, banka şubeleri ve güvenli bekleme salonları.

Akıllı Yönetim: Peronların dijital ekranlarla yönetildiği, çığırtkanlığın bittiği, gürültü kirliliğinin olmadığı kurumsal bir yapı.

Hukuki Kördüğüm ve Çözümsüzlük

Otogarın işletmesi ve kiracılarla belediye arasında yıllardır süren hukuki ihtilaflar, sorunun çözümünü geciktiren en büyük faktör olarak gösteriliyor. Ancak vatandaş, bürokratik engelleri veya mahkeme süreçlerini değil, sonucu önemsiyor.

Çevre iller (Gaziantep, Kayseri, Konya) otogarlarını modern komplekslere dönüştürürken, Adana'nın 30 yıl öncesinin köhne yapısına mahkum kalması kabul edilemez bulunuyor. 2026 yılı hedefleri arasına girmesi beklenen "Yeni Otogar Projesi", sadece bir inşaat işi değil, Adana'nın "Marka Şehir" onurunun kurtarılması projesi olarak görülüyor.